Nagenietend van 2 prachtige dagen in Kerkrade kan ik vol inspiratie verder in 2020. Tijdens ons verblijf in de Abdij Rolduc werden we voorzien van veel informatie, tips en trics. Was er volop gelegenheid om bij te praten met collega’s. Mochten we Bourgondisch genieten van eten en drinken. En konden we tevens “onze rust pakken” tijdens de vele ontspannende onderdelen op het programma. Want de rust pakken doen we vaak te weinig, terwijl het zo belangrijk is.

Want wat hebben we een stress. Stress heeft een erg negatieve lading. Maar klopt dit wel? Want stress is geweldig! Zolang we er geen misbruik van maken. Zonder stress kunnen we niet overleven.  Door stress kunnen we onze to-do-list afmaken. Dus stress is niet de boosdoener, maar het gebrek aan herstel. Net als onze telefoons, dienen wij ook onszelf op te laden. Maar nee, daar hebben we helemaal geen tijd voor. We moeten door! Nog zoveel te doen. Dus vanaf nu, uitrusten en pakken dat herstel!

Maar wat me het meeste heeft geraakt en geïnspireerd deze dagen is het verhaal van Joseph Oubelkas. Om op je 24e onterecht veroordeeld te worden voor drugssmokkel. Celstraf van 10 jaar in Marokko te krijgen onder de meest verschrikkelijke omstandigheden. Dat hij op de been blijft door de vele brieven van zijn moeder die hem kracht en doorzettingsvermogen geven. Jeetje wat een verhaal. Wat heeft deze man veel ellende op zijn pad gekregen en doorstaan. En wat knap dat je zelfs in deze situatie nog steeds jezelf kunt blijven. Dat je positief kunt blijven denken. Dat je probeert mensen te helpen met de beperkte mogelijkheden die je in deze situatie nog hebt. Hij zet zijn verdriet, woede en frustratie om in positieve energie. En na 5 jaar komt hij vrij. Sterker, positiever en veerkrachtiger dan ooit tevoren. Wat heb ik een respect voor deze man.

Met zijn boek ter herinnering liggende op mijn bureau heb ik mij voorgenomen om bij elke tegenslag het komende jaar even terug te denken aan Joseph. En te relativeren. Want wat kunnen wij ons soms ergeren aan de kleinste dingen. Onze lontjes zijn vaak zo kort. Maar waar gaat het eigenlijk over. Laten we positief kijken naar de wereld en ons leven. Lief zijn voor elkaar. Een ander helpen met wat in je vermogen ligt. Wat zou de wereld daar een stuk mooier door worden. En dat wens ik jullie ook.