Deze week was ik vanwege het certificeren bezig met het inventariseren van de eventuele (bijna)ongevallen. Hierdoor moest ik ineens weer denken aan een voorval van enige jaren geleden. Het is zo’n verhaal waarvan je denkt, hoe is het mogelijk. Soms gebeuren er vreemde dingen terwijl je toch altijd zo veilig en doordacht bezig denkt te zijn.
Op verzoek van een klant was manlief eens bezig met inspectie van een stukje land. Na wat te hebben rondgestruind, gekeken en bedacht hoe te handelen wou hij huiswaarts keren. Maar terwijl hij bezig was met het afsluiten van het hek, stapt hij per abuis in een of ander touw lus van een dampaal welke verborgen lag in het lange gras. Niets in de gaten hebbende stapt mijn man vrolijk met deze lus in de bus en rijdt weer op huis aan.
Na een paar honderd meter te hebben gereden over een smal en slingerend weggetje, schiet ineens zijn voet van de gaspedaal en trekt ook zijn tweede been mee weg. Met de seconde neemt de schrik toe wanneer hij met een behoorlijke snelheid een kruising naderend. Maar inmiddels kan hij niet meer met zijn benen bij het rempedaal. In een vlaag van verstandsverbijstering trekt hij nog snel aan de handrem. Met een behoorlijke zwaai komt de bus met piepende remmen nog net voor de naderende kruising tot stilstand. Het hartkloppingen realiseert hij zich dat hij wel erg veel geluk heeft gehad. Het geval wil namelijk dat tijdens deze rit de lus onder de wielen terecht zijn gekomen van de bus, waardoor de lus strakgetrokken werd met alle gevolgen van dien. De schrik zat er goed in.
Gelukkig konden we er naderhand nog om lachen, maar het had niet veel gescheeld of hij had op 1 been door het verdere leven gekund. Maar het liep allemaal goed af. Later denk je, had dit voorkomen kunnen worden? Vervolgactie: Check voordat je in de auto stapt of er een lus om uw voet bungelt! Zo zie je maar weer, een ongeluk zit soms in een klein lusje.